У СВК «Прагрэс-Верцялішкі» актыўна ідзе ўборка азімага ячменю
Аўтар: Наталля Кунцэвіч •
13 ліпеня 2021, 15:54 • Колькасць праглядаў: 4755
Сонца высока ў зеніце, а значыць, у хлебаробаў праца спрачаецца. Уборачная кампанія, як правіла, пачынаецца з азімага ячменю. Але гэта яшчэ не страда, запэўнівае галоўны аграном гаспадаркі Іван Галавенка.
– Азімы ячмень звычайна спее на 10-15 дзён раней астатніх збожжавых культур. І яго ўборка-гэта такая своеасаблівая магчымасць абкатаць камбайны, праверыць сушыльныя комплексы, скарэктаваць нейкія арганізацыйныя моманты, – дзеліцца спецыяліст.
Летась у СВК пасеялі 115 гектараў азімага ячменю, сёлета плошчы павялічылі ў два разы - да 360 гектараў. Асноўны гатунак – які культывуюць у гаспадарцы ўжо каля пяці гадоў, – Цітус.
– Вырашыліся на гэта, так як апошнія 3 гады была засуха. А ў азімага ячменю больш кароткі прамежак вегетацыі, ён можа выкарыстоўваць зімовую вільгаць і сфармаваць прыстойны Колас. Што мы бачылі летась: больш за 120 цэнтнераў з гектара атрымалі ў 2020-м, – адзначыў Іван Галавенка.
Сёння казаць аб ураджайнасці яшчэ рана, ды і палі зусім розныя: дзесьці глеба больш урадлівая, дзесьці-менш. Надвор'е для ўборкі-лепш не прыдумаеш, але для наліву збожжа такія высокія тэмпературы не патрэбныя. Ідэальна: да 25 градусаў, пахмурна і перыядычна, каб праходзілі дажджы.
–Калі дажджу няма, збожжа не наліваецца, яно шчуплае, ураджай на 30% зніжаецца – падкрэсліў галоўны аграном. – Да таго ж сёння невялікія дажджы нават не змогуць перашкодзіць ўборцы, аптымальная вільготнасць збожжа, сонца прасушваюць яго хутка.
Прыемна, што на палях гаспадаркі мала палегліцы. Калі і ёсць, то ў асноўным, на участках з яравым ячменем. Гэтую культуру, а таксама рапс у СВК «Прагрэс-Верцялішкі» хутчэй за ўсё, пачнуць прыбіраць ужо на наступным тыдні.
Сельскагаспадарчая тэхніка да ўборачнай кампаніі гатовая. Кіруюць ёю вопытныя механізатары і моладзь. Для 26-гадовага Андрэя Савіцкага гэта толькі другі сезон жніва, але ўжо сёння малады чалавек не адстае па паказчыках ад масцітых хлебаробаў.
–Я раней працаваў механізатарам у гаспадарцы, працаваў на пагрузчыку. Затым пайшоў вучыцца на камбайнера, – распавядае Андрэй. – Мне вельмі лёгка даліся і навучанне, і стажыроўка. А астатняе ўсё-гэта вопыт, які атрымліваў у полі. Усё толькі на практыцы, на занятках так не навучаць, – смяецца хлопец.
Андрэй распавядае, што нават у такую спякоту ў кабіне яго "John Deere" камфортна: працуе кандыцыянер. У поле з 8 раніцы і да 8 вечара, калі варта надвор'е. Вядома, ёсць перапынкі на абед і вячэру.
Пакуль мы размаўлялі з маладым камбайнерам, пад'ехаў аўтобус: хлебаробам прывозяць абед. У меню ў гэты раз халаднік, пярловая каша, запечанае мяса і гарбату.
- Стараемся карміць нашых работнікаў смачна і разнастайна – распавядае раздатчыца абедаў Людміла Смоляр. – Супы розныя, катлеты, біточкі, плоў, свежыя гародніна, рыба. На вячэру да гарбаты абавязкова булачкі нейкія. Рыхтуюць нам у адной з кропак грамадскага харчавання Камбіната школьнага харчавання Кастрычніцкага раёна Гродна.
– А да пажаданняў хлебаробаў прыслухоўваецеся? Просяць яны нешта асаблівае? – цікавіцца
- Далікатэсаў не патрабуюць. Вось халаднік прасілі-мы прывезлі. Частыя пажаданні замест гарбаты дастаўляць сокі, ваду газаваную. Стараемся выконваць – наліваючы чарговую порцыю супу распавядае Людміла Уладзіміраўна.
– А дадатак даяце?
– Дадатак не прадугледжаны, – усміхаецца субяседніца. – Але звычайна ўсім хапае і так.
- Ці смачна кормяць? – пытаемся ў мужчын.
Некалькі чалавек, якія паспелі ўжо пакаштаваць халаднік, адказваюць у адзін голас:
– Смачна!
Паабедалі-і далей жаць. А як інакш? У хлебароба кожная хвіліна на рахунку.