У Савецкім Саюзе шахматы лічыліся гульнёй такой жа важнай, як і футбол. Амаль у кожнай школе працаваў шахматны клуб або гурток, а ў некаторых установах адукацыі нават ўключалі ў расклад факультатыўныя ўрокі шахмат. У такую самую папулярную савецкую "настолку" гулялі ў дварах і парках дарослыя і дзеці. Несумненна, шахматы перажывалі пік сваёй папулярнасці.
Сёння фігуры на выразна разлинеенной дошцы апынуліся неапраўдана забытыя, хтосьці і зусім не зможа адрозніць ферзя ад слана. А вось у Скідзелі любоў да гэтага віду спорту ў дзяцей развіваюць у гарадскім філіяле Цэнтра па месцы жыхарства Гродзенскага раённага цэнтра творчасці дзяцей і моладзі. Будучых гросмайстраў узгадоўвае педагог са шматгадовым стажам Раман Палтарыцкі. Навучанню дзяцей гульні ў шахматы ён прысвяціў 25 гадоў свайго жыцця. Раман Аляксандравіч упэўнены, што праводзіць час за шахматнай дошкай не толькі займальна, але і карысна для агульнага развіцця.
- Шахматы даюць вельмі многае. Таму што яны дапамагаюць развіваць лагічнае мысленне ў дзяцей. Тым, хто займаецца шахматамі, лягчэй даецца матэматыка. Хлопцы маюць зносіны ў працэсе гульні, ўдасканальваюць свае камунікацыйныя навыкі, – расказвае педагог дадатковай адукацыі аб'яднання па інтарэсах «Шахматы-шашкі».
Навучацца сюды прыходзяць нават першакласнікі, а вось 8-гадовыя хлопцы, займаючыся другі год, ужо маюць 4-ы дарослы разрад па дадзеным відзе спорту. У трэцякласніка Макара ў шахматы гуляе практычна ўся сям'я. Сам хлапчук займаецца футболам, але і для яшчэ аднаго любімага захапленні час заўсёды знаходзіць.
- Шахматы цікавая гульня. Яны развіваюць логіку, а значыць, дапамагаюць і ў вучобе. Мой тата гуляе ў шахматы. Брат - таксама вельмі добра. Мама, праўда, толькі ў шашкі ўмее, але я яе навучу і ў шахматы – дзеліцца Макар Евец.
Яго сябар і напарнік па гульні Максім Варанко сур'ёзна распавядае аб правілах гульні, якім спосабам можа хадзіць кожная з фігур, і, вядома, агучвае самыя галоўныя правілы, тыя, якім вучыць іх педагог.
- Вельмі важна думаць. Не спяшацца рабіць ход. Не паспешліва брацца за фігуру. Трэба перад гэтым падумаць, - разважае хлопчык.
Маленькі, але горды шахматна-шашачны гурток Скідзельскага філіяла Цэнтра па месцы жыхарства ўпэўнена заяўляе пра сябе на шматлікіх спаборніцтвах. На абласных турнірах выхаванцы рамана Палтарыцкага заўсёды займаюць прызавыя месцы. На Алімпійскіх днях моладзі Рэспублікі Беларусь у Гродне вясной гэтага года занялі другое месца, саступіўшы толькі камандзе абласнога цэнтра.
І нават нягледзячы на тое, што сёння ў кожнага пад рукой разнастайныя гаджэты, дзеці не перастаюць цягнуцца да шахматы. Галоўнае-зацікавіць, у тым ліку і з дапамогай сучасных тэхналогій.
– У рабят, якія займаюцца шахматамі, устаноўлены праграмы ў кампутарах па гэтай гульні. Некаторым я раю, з якім «рухавічком» гуляць: наймацнейшым або прасцей. Дзеці імкнуцца ў меру сваіх магчымасцяў і ведаў, - не без гонару заўважае Раман Палтарыцкі.
Магчыма, хто-небудзь з іх у будучыні стане яшчэ адным Каспаравым або Карпавым. Але самая галоўная ўцеха для педагога-гэта падпаленыя вочы яго выхаванцаў тут і цяпер і словы, якія гучаць як вышэйшая ацэнка працы: «я хачу быць падобны на Вас, Раман Аляксандравіч».
